Acta Scientiarum Polonorum Architectura
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
1644-0633
LINIOWY MODEL OPTYMALIZACJI CZASOWO-KOSZTOWEJ PLANOWANIA REALIZACJI INWESTYCJI WIELOOBIEKTOWYCH
ORIGINAL_ARTICLE
3-12
2017
11
2
Elżbieta
Radziszewska-Zielina
Bartłomiej
Sroka
Feng, C.-W., Liu, L. i Burns, S. (2000). Stochastic Construction Time-Cost Trade-Off Analysis. Journal of Computing in
Civil Engineering, 14(2), 117–126. doi: 10.1061/(ASCE)0887-3801(2000)14:2(117).
Haque, A. i Hasin, A. (2012). Genetic algorithm for project time-cost optimization in fuzzy environment. Journal of Industrial
Engineering and Management, 5(2), 364–381. doi: 10.3926/jiem.410.
Ignasiak, E. (2001). Badania operacyjne. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Jaśkowski, P. (2015). Repetitive construction processes scheduling using mixed-integer linear programming. Budownictwo
i Architektura, 14(2), 55–61.
Marcinkowski, R. (2002). Metody rozdziału zasobów realizatora w działalności inżynieryjno-budowlanej. Warszawa: Wojskowa
Akademia Techniczna.
Parveen, S. i Saha, S. (2012). GA Based Multi-Objective Time-Cost Optimization in a Project with Resources Consideration.
International Journal of Modern Engineering Research, 2(6), 4352–4359. doi: 10.1.1.417.1784.
Podolski, M. (2016). Scheduling of Job Resources in Multiunit Projects with the Use of Time/Cost Criteria. Archives of Civil
Engineering, 62(1), 143–158.
Radziszewska-Zielina, E. i Sroka, B. (2016). Problems Encountered During the Carrying out of Multiple-Building Construction
Projects. Cost Estimating and Management of Construction Projects, Proceedings of scientific papers. (strony
119–126). EuroScientia, Brussels.
Rogalska, M., Bożejko, W. i Hejducki, Z. (2008). Time/cost optimization using hybrid evolutionary algorithm in construction
project scheduling. Automation in Construction, 18(1), 24–31.
10.22630/ASPA/2017.2.
MODELOWANIE NORM PRACOCHŁONNOŚCI W PLANOWANIU MONOLITYCZNYCH ROBÓT BETONOWYCH
ORIGINAL_ARTICLE
13-19
2017
11
2
Anna
Krawczyńska-Piechna
ARH – Tabellen. Rahmenschalung, Wände und Stützenschalung (2016). Zeittechnik-Verlag GmbH.
Gatnar, E. (2008). Podejście wielomodelowe w zagadnieniach dyskryminacji i regresji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Jarkas, A. M. (2010a). Buildability factors affecting formwork labour productivity of building floors. Canadian Journal of Civil Engineering, 37, 1383–1394.
Jarkas, A. M. (2010b). The impacts of buildability factors on formwork labour productivity of columns. Canadian Journal of Construction Engineering and Management, 16 (4), 471–483.
Jergeas G., i Put J. (2001). Benefits of constructability on construction projects. Journal of Construction Engineering and Management, 127(4), 281–290.
Koper, A. (2013). Normowanie procesów monolitycznego budownictwa betonowego na potrzeby planowania robót z uwzględnieniem niepewności danych. Rozprawa doktorska. Warszawa: Politechnika Warszawska.
Krawczyńska-Piechna, A. (2015). Interaktywna metoda planowania robót betonowych z analizą efektywności wykorzystania deskowań systemowych. Rozprawa doktorska. Warszawa: Politechnika Warszawska.
Marcinkowski, R. i Koper, A. (2014). Ocena i normowanie rozwiązań technologiczno-organizacyjnych procesów budowlanych. Budownictwo i Architektura, 13(4), 365–371.
Mine, N., Wai, S. H., Lim, T. C. i Kang, W. (2015). An Observational Study on the Productivity of Formwork in Building Construction. In 32nd ISARC-2015 Proceedings,1–8. Oulu.
Moselhi, O. i Khan, Z. (2010). Analysis of Labour Productivity of Formwork Operations in Building Construction. Construction Innovation, 10 (3), 286–303.
Peurifoy, R. L. i Oberlender, G. D. (2011). Formwork for concrete structures. New York: McGraw-Hill.
Portas, J. i Rizk, S.A. (1997). Neural Network Model for Estimating Construction Productivity. Journal of Construction Engineering and Management, 123 (4), 399–410.
Proverbs, D. G., Holt, G. D. i Olomolaiye, P. O. (1999). Construction resource/method factors influencing productivity for high rise concrete construction. Construction Management and Economics, 17, 577–587.
Shin, Y., Kim, D. Y., Yang, S. W., Cho, H. H. i Kang, K. I. (2008). Decision support model using the AdaBoost algorithm to select formwork systems in high-rise building construction. In 25th ISARC-2008 Proceedings, 644–649. Vilnius.
Shin, Y., Kim D. W, Kim J. Y., Kang, K. I., Cho M. Y. i Cho H. H. (2009). Application of AdaBoost to the retaining wall method selection in construction. Journal of Computing in Civil Engineering, 23, 188–192.
Song, L. i AbouRizk, S. M. (2008). Measuring and Modeling Labour Productivity Using Historical Data. Journal of Construction Engeneering and Management, 134 (10), 786–794.
10.22630/ASPA/2017.2.
ZAŁOŻENIA BUDOWY MODELU WYDAJNOŚCI PRACY ROBOTNIKÓW BUDOWLANYCH
ORIGINAL_ARTICLE
21-29
2017
11
2
Jarosław
Malara
Chao, L. C. (2007). Fuzzy logic model for determining minimum bid markup. Computer – Aided Civil and Infrastructure Engineering, 22, 449–460.
Ćwiklicki, M. (2011). Współczesne oblicza tayloryzmu. W J. Czekaj i M. Lisiński (red.), Rozwój koncepcji i metod zarządzania. (strony 135–157). Kraków: Wydawnictwo Fundacji Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.
Dyżewski, A. (1989). Technologia i organizacja budowy. Warszawa: Arkady.
Gatignon, H. (2003). Statistical analysis of management data. New York: Springer-Verlag.
Główny Urząd Statystyczny, (2016). Wskaźniki zrównoważonego rozwoju. Moduł krajowy. Wydajność pracy. Katowice: Urząd Statystyczny w Katowicach.
Griffin, R. W. (2004). Podstawy zarządzania organizacjami. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Hoła, B. i Mrozowicz, J. (2003). Modelowanie procesów budowlanych o charakterze losowym. Wrocław: Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne.
Hsie, M. (2009). A model used in creating a work-rest schedule for labores. Automation in Construction, 18, 762–769.
Ibadov, N. i Kulejewski, J. (2010). Rozmyte modelowanie czasów wykonania robót budowlanych w warunkach niepewności. Czasopismo Techniczne. Budownictwo, B-1, 139–155.
Kieżun, W. (1980). Wstęp do teorii organizacji i zarządzania. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Konior, J. (2007). Przedsięwzięcia i procesy budowlane w kategoriach zbiorów rozmytych. W O. Kapliński (red.), Metody i modele badań w inżynierii przedsięwzięć budowlanych. (strony 249–284). Warszawa: PAN.
Koźmiński, A. i Piotrowski, W., red. (1999). Zarządzanie. Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Malara, J. (2014). Badania ilościowego aspektu czasu pracy robotników budowlanych. Przegląd Budowlany, 6, 32–35.
Naegele, G. i Walker, A. (2006). A guide to good practice in age management. European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions.
Plebankiewicz, E. (2012). Procedura prekwalifikacji wykonawców robót budowlanych. Kraków: Wydawnictwo PK.
Plebankiewicz, E., Juszczyk, M. i Malara, J. (2014). Identyfikacja i ocena czynników wpływających na wydajność pracy robotników budowlanych. Przegląd Naukowy Inżynieria i Kształtowanie Środowiska, 65, 271–278.
Radziszewska-Zielina, E., Sobotka, A., Plebankiewicz, E. i Zima, K. (2013). Wstępna identyfikacja i ocena parametrów wpływających na wydajność układu operator-maszyna do robót ziemnych. Budownictwo i Architektura, 12(1), 53–60.
Rowiński, L. (1982). Organizacja produkcji budowlanej. Warszawa: Wydawnictwo Arkady.
Staworzyński, P. (2017). Pobrano z lokalizacji: http://www.Staworzynski.Com/Artykuly/Wydajnosc-Produktywnosc?Pl_Wydajnosc-I-Produktywnosc%2c118=#Produktywno%C5%9b%C4%87, Ostatni dostęp: 13.01.2017.
Tah, J. H. M. i Carr, V. (2000). A proposal for construction project risk assessment using fuzzy logic. Construction Management
and Economics, 18, 491–500.
Taylor, P. (2006). Employment initiatives for an ageing workforce in the eu15. Dublin: European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions.
Zawadzki, K. (2009). Zarządzanie wiekiem w organizacjach gospodarczych. W Z. Wiśniewski (red.), Zarządzanie wiekiem w organizacjach wobec procesów starzenia się ludności. (strony 11–39). Toruń: Dom Organizatora.
10.22630/ASPA/2017.2.
TASKS OF RISK MANAGER IN THE CONSTRUCTION ENTERPRISE
ORIGINAL_ARTICLE
31-37
2017
11
2
Jadwiga
Bizon-Górecka
Jarosław
Górecki
Bizon-Górecka, J. (2001). Inżynieria niezawodności i ryzyka w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Bydgoszcz: OPO.
Bizon-Górecka, J. (2007a). Menedżer ryzyka kreatorem sukcesu organizacji. In K. Krzakiewicz (Ed.), Zmiany w systemach zarządzania polskich przedsiębiorstw. Zeszyty Naukowe, 86, 146–155.
Bizon-Górecka, J. (2007b). Modelowanie struktury systemu zarządzania ryzykiem w przedsiębiorstwie – ujęcie holistyczne. Bydgoszcz: Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa.
Górecki, J. (2014). Functioning of building companies against specificity of implemented projects. W J. Kaczmarek & K. Kolegowicz (Ed.), Developmental Challenges of the Economy and Enterprises After Crisis. (pages 207–215). Cracow:
Cracow University of Economics.
Hwang, B.-G., Zhao, X. & Shu Gay, M. J. (2013). Public private partnership projects in Singapore: Factors, critical risks and preferred risk allocation from the perspective of contractors. International Journal of Project Management, 31,
424–433.
Kuo, Y.-C. & Lu, S.-T. (2013). Using fuzzy multiple criteria decision making approach to enhance risk assessment for metropolitan construction projects. International Journal of Project Management, 31, 602–614.
10.22630/ASPA/2017.2.
WPŁYW ZMIAN REGULACJI PRAWNYCH NA REALIZACJĘ BUDOWLANEGO PROCESU INWESTYCYJNEGO
ORIGINAL_ARTICLE
39-45
2017
11
2
Iwona
Rybka
Elżbieta
Bondar-Nowakowska
Bizon-Górecka, J. i Górecki, J. (2015). Ryzyko projektu inwestycyjno-budowlanego w perspektywie formuły jego realizacji. Studies & Proceedings of Polish Association for Knowledge Management, 74, 4–15.
Błachut, K., Rybka, I., Rybka, J. i Sługocki, M. (2013). Zamówienia publiczne – ścieżki postępowania. Wrocław: Grupa Wydawnicza Marciszewski.
Dziennik Ustaw (2016). Pobrano z lokalizacji: http://www.dziennikustaw.gov.pl/.
Głuszak, M. i Leśniak, A. (2015). Czynniki powodujące opóźnienia budowy – wielowymiarowa analiza statystyczna. W S. Bielniak (red.), Zastosowanie metod matematycznych w wybranych problemach zarządzania w budownictwie. (strony 79–105). Kraków: Politechnika Krakowska.
Grant Thornton (2016). Barometr stabilności otoczenia prawnego w Polsce. Pobrano z lokalizacji: http://barometrprawa.pl/.
Internetowy System Aktów Prawnych [ISAP] (2016). Pobrano z lokalizacji: http://isap.sejm.gov.pl/.
Korycki, S., Kuciński, J. i Trzciński, Z. (2007). Zarys prawa. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze „LexisNexis”.
Kuziak, K. (2008). Zarządzanie ryzykiem prawnym w przedsiębiorstwie. Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Finanse, Bankowość, Rachunkowość, 6, 1196, 91–99.
Olszewski, A. (2011). Rozwiązywanie sporów z umów o roboty budowlane zawartych w zamówieniach publicznych. Inżynier Budownictwa, 01(80), 21–25.
Ostrowska, E. (2002). Ryzyko projektów inwestycyjnych. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
10.22630/ASPA/2017.2.
SPECYFIKA METODYKI PRZEPROWADZANIA OCENY ODDZIAŁYWANIA NA OBSZAR NATURA 2000 INWESTYCJI BUDOWLANEJ W ŚWIETLE BADAŃ WŁASNYCH
ORIGINAL_ARTICLE
47-54
2017
11
2
Jolanta
Harasymiuk
Engel, J. (2009). Natura 2000 w ocenach oddziaływania przedsięwzięć na środowisko. Warszawa: Ministerstwo Środowiska.
Gawrońska, G. i Ostrowiak, S. (2015). Weryfikacja oceny oddziaływania na środowisko kopalni piasku wydmowego „Wilcza Wola” w województwie podkarpackim. Acta Scientiarum Polonorum, Formatio Circumiectus, 14(2), 65–79.
Harasymiuk, J. (2016). Wybrane problemy uzyskiwania zezwoleń na realizację inwestycji budowlanych na obszarach Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim. Warszawa: Politechnika Warszawska.
Jendrośka, J. i Jerzmańskli, J., red. (2011). Prawo ochrony środowiska dla praktyków. Tom 3. Warszawa: Wydawnictwo Verlag Dashofer.
Kasztelewicz, Z. i Ptak, M. (2009). Procedura oceny oddziaływania na środowisko w górnictwie odkrywkowym, w świetle nowych regulacji ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki obszarów Natura 2000. W Materiały sympozjum z cyklu
,,Zagrożenia naturalne w górnictwie”, 60–76.
Montini, M. (2001). Habitats Impact Assessment: an Effective Instrument for Biodiversity Conservation. Environmental Liability, 9(4), 182–187.
Oceny oddziaływania na środowisko po nowemu (2016). Pobrano z lokalizacji: http://www.codozasady.pl/wp-content/uploads/2016/09/Wardynski-i-Wspolnicy_-Oceny-oddzialywania-na-srodowisko.pdf (dostęp: 15.01.2017).
Rak, A. (2014). Budowlane przedsięwzięcia inwestycyjne. Środowiskowe uwarunkowania przygotowania i realizacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Rakoczy, B. i Pchałek, M. (2010). Wybrane problemy prawa ochrony środowiska. Warszawa: Oficyna Wolters Kluwer business.
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 2000 nr 98, poz. 1071 z późn. zm.).
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (tekst jednolity Dz.U. 2016, poz. 290).
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity Dz.U. 2013 poz. 1232).
Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (tekst jednolity Dz.U. 2013 poz. 627).
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. 2004 nr 92, poz. 880 ze zm.).
Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (tekst jednolity Dz.U. 2013 poz. 1235).
Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. 2013 poz. 21).
10.22630/ASPA/2017.2.
CHARAKTERYSTYKA KATEGORII „DOSTĘPNOŚĆ” – PODSTAWOWEGO ELEMENTU ASPEKTU SOCJALNEGO BUDOWNICTWA ZRÓWNOWAŻONEGO
ORIGINAL_ARTICLE
55-61
2017
11
2
Zygmunt
Orłowski
Aleksandra
Radziejowska
ITB (2015). O zrównoważonym rozwoju. Pobrano z lokalizacji: http//www.zb.itb.pl/.
Orłowski, Z. i Radziejowska, A. (2016). Socjalne właściwości użytkowe budynków mieszkalnych w świetle badań ankietowych. Budownictwo i Architektura 15(2), 73–78.
Orłowski, Z. i Radziejowska, A. (2017). Model for assessing „accessibility” – the basic category in the evaluation of social performance of buildings according to standards PN-EN 16309+A1:2014-12. Czasopismo Techniczne.
PN-EN 15643-1:2011. Zrównoważoność obiektów budowlanych. Ocena zrównoważoności budynków. Część 1: Zasady ogólne.
PN-EN 15643-3:2012. Zrównoważone obiekty budowlane. Ocena budynków. Część 3: Postanowienia dotyczące oceny socjalnych właściwości użytkowych.
PN-EN 16309+A1:2014-12. Zrównoważone obiekty budowlane. Ocena socjalnych właściwości użytkowych budynków. Metodyka obliczania.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. 2002 nr 75 poz. 690).
Szymczak, J. (2014). Instalacje telekomunikacyjne w budynkach mieszkalnych. Inżynier budownictwa, 74–80.
10.22630/ASPA/2017.2.
DIVERSITY MANAGEMENT ASPECTS IN CONSTRUCTION
ORIGINAL_ARTICLE
63-68
2017
11
2
Mariola
Książek
Paweł
Nowak
Ahuja, V. & Kumari, M. S. (2015). Women professionals’ participation in the construction industry – Indian scenario. CIB Proceedings 2015: Going north for sustainability: Leveraging knowledge and innovation for sustainable construction
and development, 152.
Anker, R. (1997). Theories of occupational segregation by sex: An overview. International Labour Review, 136, 315.
Fortune, J. (2010). “I am the mother and the father” – women in construction in Cuba and the UK. International Journal of Cuban Studies, 147–156.
Gurjao, S. (2006). Inclusivity: the changing role of women in the construction workforce. In Proceedings of the Construction in the XXI century: Local and Global Challenges the Joint International Symposium of CIB Working Commissions, 23–24.
Książek, M. & Ciechowicz, P. (2016). Selection of the general contractor using the AHP method. Archives of Civil Engineering, 62(3), 105–116.
Książek, M. V., Nowak, P. O., Kivrak, S., Rosłon, J. H. & Ustinovichius, L. (2015). Computer-aided decision-making in construction project development. Journal of Civil Engineering and Management, 21(2), 248–259.
Nowak, P. & Skłodkowski, M. (2016). Multicriteria Analysis of Selected Building Thermal Insulation Solutions. Archives of Civil Engineering, 62(3), 137–148.
Othman, N. & Jaafar, M. (2013). Personal competency of selected women construction project managers in Malaysia. Journal of Engineering, Design and Technology, 11(3), 276–287.
Radziszewska-Zielina, E. (2016). The Application of Multi-Criteria Analysis in the Evaluation of Partnering Relations and the Selection of a Construction Company for the Purposes of Cooperation. Archives of Civil Engineering, 62(2), 167–182.
Radziszewska-Zielina, E. & Szewczyk, B. (2015). Controlling partnering relations in construction operations using fuzzy reasoning. Archives of Civil Engineering, 61(3), 89–104.
Watts, J. H. (2009). Leaders of men: women ‘managing’ in construction. Work, Employment & Society, 23(3), 512–530.
Zara, L. (2002). Comment – Why women are driving the culture change in the industry. Building-Market Harborough, 267(7), 39–39.
10.22630/ASPA/2017.2.
MARNOTRAWSTWO NA BUDOWIE I W PRODUKCJI
ORIGINAL_ARTICLE
69-76
2017
11
2
Edyta
Plebankiewicz
Ewelina
Mitera
Bølviken, T., Rooke, J. i Koskela, L. (2014). The wastes of production in construction – a TRV based taxonomy. Proceedings of IGLC22, Oslo.
Hussain, S., Krishna, B. i Kumar, V. (2014). Application and analysis of Last Planner System in the construction industry. IMPACT: International Journal of Research in Engineering & Technology, 6(2), 33–34.
Jasińska, S., Żurek, M. i Wyrwicka, M. K. (2015). Analiza efektywności wdrożenia Lean Manufacturing. Studium przypadku. Economics and Management, 1, 311–323. doi:10.12846/j.em.2015.01.19.
Koskela, L. (1992). Application of new production Philosophy to Construction. Stanford: Technical Report.
Kruczek, M. i Żebrucki, Z. (2015). Koncepcja lean management w procesie ciągłego doskonalenia przepływów. Logistyka, 2, 425–432.
Lisiecka, K. i Burka, I. (2015). Źródła powstawania marnotrawstwa w organizacjach na przykładzie usługowych przedsiębiorstw ciepłowniczych. Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 233, 75–91
Ohno, T. (1978). The Toyota Production System: Beyond Large-Scale Production. Tokyo: Diamond Publishing.
Rewers, P., Trojanowska, J. i Chabowski, P. (2015). Analiza wykorzystania narzędzi Lean Manufacturing – wyniki badań. Logistyka, 3, 5788–5791.
Shingo, S. (2005). A Study of the Toyota Production System. New York: Productivity Press.
Shook, J. i Rother, M. (2009). Eliminacja marnotrawstwa poprzez mapowanie strumienia wartości. Wrocław: Lean Enterprise Institute.
Wojakowski, P. i Warżołek, D. (2016). Wdrożenie 5S w przedsiębiorstwie produkcyjnym z branży motoryzacyjnej. Gospodarka Materiałowa & Logistyka, 11(1239), 20–331.
Womack, J. P., Jones, D. T. i Roos, D. (1990). The machine that changed the world. New York: Macmillan.
10.22630/ASPA/2017.2.
WARUNKI TECHNICZNE W ODNIESIENIU DO TERMOMODERNIZACJI OBIEKTÓW ZABYTKOWYCH
ORIGINAL_ARTICLE
77-84
2017
11
2
Wojciech
Rogala
Bioenergia dla regionu – Badanie zarządzania zmianą gospodarczą, Prognoza wzrostu cen energii elektrycznej i ciepła dla gospodarstw domowych i przedsiębiorstw w województwie mazowieckim (2012). Pobrano z lokalizacji: www.efs.2007- 2013.gov.pl (dostęp: 15.01.2017).
Harassek, P. i Bajno, D. (2016). Multipor. Ocieplanie od wewnątrz. Warszawa: Xella Polska.
Jarosz-Hadam, M. i Fic, P. (2016). Ocena zmniejszenia strat energii cieplnej budynku wielorodzinnego w wyniku przeprowadzonej termomodernizacji. Budownictwo i Architektura, 15(4), 101–108.
Ostańska, A. i Barnat-Hunek, D. (2014). Ocena efektywności dociepleń od strony wewnętrznej na przykładzie zabytkowego obiektu szpitalnego w Tworkach. Wiadomości Konserwatorskie, 37, 22–34.
PN-EN ISO 6946:1999. Komponenty budowlane i elementy budynku. Opór cieplny i współczynnik przenikania ciepła. Metoda obliczania
PN-EN ISO 6946:2008. Komponenty budowlane i elementy budynku. Opór cieplny i współczynnik przenikania ciepła. Metoda obliczania
PN-EN ISO 13789:2008. Cieplne właściwości użytkowe budynków. Współczynniki przenoszenia ciepła przez przenikanie i wentylację. Metoda obliczania.
PN-EN ISO 13790:2009. Energetyczne właściwości użytkowe budynków. Obliczanie zużycia energii na potrzeby ogrzewania i chłodzenia.
Raport sporządzony na zlecenie Ministerstwa Kultury (2004). Raport o stanie zabytków nieruchomych. Pobrano z lokalizacji: http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/Raport_o_stanie_zabytkow_2004.pdf.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. 2002 nr 75 poz. 690).
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. 2008 nr 201 poz. 1238).
Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 5 lipca 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. 2013 poz. 926).
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U.2016 poz. 290).
10.22630/ASPA/2017.2.
ZARZĄDZANIE EKSPLOATACJĄ OBIEKTU W UJĘCIU KOSZTÓW CYKLU ŻYCIA
ORIGINAL_ARTICLE
85-89
2017
11
2
Beata
Grzyl
Magdalena
Apollo
Emilia
Miszewska-Urbańska
Adam
Kristowski
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią.
Grzyl, B. i Kristowski, A. (2014). A calculation proposal of labour time input when concreting in difficult atmospheric conditions. Czasopismo Techniczne, Budownictwo, Zeszyt 2-B (6).
Jankowski, R., Migda, W. i Szczepański, M. (2016). Timber-frame house resistant to dynamic loads – analysis of wall panel filled with polyurethane foam. Vibrations in Physical Systems, 27, 347–354.
Plebankiewicz, E. (2014). Kierunki działań zmierzających do obniżenia kosztów w cyklu życia budynków miejskich. W A. Halicka (red.), Budownictwo na obszarach zurbanizowanych: Nauka, praktyka, perspektywy. Lublin: Politechnika Lubelska.
Plebankiewicz, E., Biadała, K. i Wieczorek, D. (2015). Life cycle costs of built structures. In E. Plebankiewicz (red.), Recent advances in Civil Engineering: Construction Management. (strony 83–96). Kraków: Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej.
Plebankiewicz, E., Zima, K. i Wieczorek, D. (2016). Life cycle cost modelling of buildings with consideration of the risk. Archives of Civil Engineering, 62(2), 149–166. doi: 10.1515/ace-2015-0071.
PN-EN 60300-3-3:2006. Zarządzanie niezawodnością. Część 3-3: Przewodnik zastosowań. Szacowanie kosztu cyklu życia.
Siemaszko, A. i Kembłowski, M. W. (2016). Ocena efektywności monitoringu obiektów inżynierskich za pomocą sieci Bayesa. Materiały Budowlane, 6, 137–138.
Węglarz, A., Pierzchalski, M. i Koc, D. (2016). Koszty w cyklu życia budynku. W Cena lub koszt cyklu życia. Nowe uwarunkowania w zamówieniach publicznych na roboty budowlane. Materiały 22 Konferencji Naukowo-Technicznej, Ciechocinek 5–7.10.2016, 61.
10.22630/ASPA/2017.2.
TECHNOLOGIE WYKONANIA PRZEPUSZCZALNYCH BARIER REAKTYWNYCH
ORIGINAL_ARTICLE
91-99
2017
11
2
Katarzyna
Pawluk
Marzena
Lendo-Siwicka
Grzegorz
Wrzesiński
Bednarek, A., Stolarska, M., Ubraniak, M. i Zalewski, M. (2010). Application of permeable reactive barrier for reduction of nitrogen load in the agricultural areas – preliminary results. Ecohydrology & Hydrobiology, 10(2–4), 355–361. doi:
10.2478/v10104-011-0007-6
Carey, M. A., Fretwell, B.A., Mosley, N. G. i Smith, J. W. N. (2002). Guidance on the use of permeable reactive barriers for remediating contaminated groundwater. National Groundwater & Contaminated Land Centre report NC/01/51. Bristol: UK Environment Agency.
Clean-up Information (2017). Permeable reactive barriers, permeable treatment zones, and application of zero-valent iron. Pobrano z lokalizacji: http://www.clu–in.org/.
Day, S. R., O’Hannesin, S. F. i Marsden, L. (1999). Geotechnical techniques for the construction of reactive barriers. Journal of Hazardous Materials, 67(3), 285–297. doi: 10.1016/S0304-3894(99)00044-8.
Fiorenza, S., Oubre, C. i Ward, C. (2000). Sequenced reactive barriers for groundwater remediation. Boca Raton, Florida: Lewis Publishers.
Fronczyk, J. (2008): Wykorzystanie mieszanek zeolitowo-piaskowych w przepuszczalnych barierach reaktywnych w rejonie składowisk odpadów. Rozprawa doktorska. Warszawa: SGGW.
Gavaskar, A., Gupta, N., Sass, B., Janosy, R. i Hicks, J. (2000). Design guidance for application of permeable reactive barriers for groundwater remediation. Columbus, OH: Battelle.
[GS] – Geo-Solutions (2017). Marietta, GA: Bio-Polymer Slurry Trench, Permeable Reactive Barrier Installation at Air Force Plant 6. Pobrano z lokalizacji: http://www.geo-solutions.com/.
[GSEI] – GeoSierra Environmental Inc. (2017). Projects. Pobrano z lokalizacji: http://www.geosierraenv.com/projects.html.
[ITRC] – Interstate Technology & Regulatory Council (2005). Permeable Reactive Barriers: Lessons Learned/New Directions.
PRB-4. Washington, D.C.: Interstate Technology & Regulatory Council, Permeable Reactive Barriers Team. Pobrano z lokalizacji: http://www.itrcweb.org.
[ITRC] – Interstate Technology & Regulatory Council (2011). Permeable Reactive Barrier: Technology Update. PRB–5. Washington, D.C.: Interstate Technology & Regulatory Council, PRB: Technology Update Team. Pobrano z lokalizacji:
http://www.itrcweb.org.
Malina, G. (2007). Likwidacja zagrożenia środowiska gruntowo-wodnego na terenach zanieczyszczonych. Częstochowa: Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej.
Naftz, D. L., Morrison, S. J., Fuller, C. C. i Davis, J. A. (2002). Handbook of Groundwater Remediation Using Permeable Reactive Barriers: Applications to Radionuclides, Trace Metals, and Nutrients. Amsterdam: Elsevier.
NanoRem (2017). Application of nZVI in Remediation. Pobrano z lokalizacji: http://www.nanorem.eu/.
Obiri-Nyarko, F., Grajales-Mesa, J. i Malina, G. (2014). An overview of permeable reactive barriers for in situ sustainable groundwater remediation. Chemosphere, 111, 243–259. doi: 10.1016/j.chemosphere.2014.03.112.
Pawluk, K. (2011). Konstrukcje inżynierskie wspomagające procesy oczyszczania środowiska gruntowo-wodnego. Przegląd Naukowy Inżynieria i Kształtowanie Środowiska, 53 (3), 258–271.
Pawluk, K. (2015). Charakterystyka właściwości mechanicznych wybranych materiałów reaktywnych. Acta Scientiarum Polonorum Architectura, 14(3), 57–66.
Pawluk, K. i Fronczyk, J. (2015). Evaluation of single and multilayered reactive zones for heavy metals removal from stormwater. Environmental Technology, 36(12), 1576–1583. doi: 10.1080/09593330.2014.997299.
Pawluk, K., Fronczyk J. i Garbulewski, K. (2015). Reactivity of nano zero-valent iron in permeable reactive barriers. Polish Journal of Chemical Technology, 17(1), 7–10. doi: 10.1515/pjct-2015-0002.
Powell, R. M., Blowes, D., Gillham, R. W., Schultz, D., Sivavec, T., Puls, R. W., ... i Landis, R. (1998). Permeable reactive barrier technologies for contaminant remediation, EPA/600/R–98/125. Washington DC: EPA.
Puls, R. (2006). Long-term performance of permeable reactive barriers: Lessons learned on design, contaminant treatment, longevity, performance monitoring and cost – an overview. W I. Twardowska i in. (red.), Soil and water pollution monitoring. Protection and Remediation. (strony 221–229). Dordrecht: Springer.
[RTDF] – Remediation Technology Development Forum (2001). Permeable reactive barriers installation profiles. Pobrano z lokalizacji: https://rtdf.clu-in.org/.
RUBIN] – Reinigungswände und -barrieren im Netzwerkverbund (2006). RUBIN project. Pobrano z lokalizacji: http://www.rubin-online.de/.
Roehl, K. E., Huttenloch, P. i Czurda, K. (2001). Permeable sorption barriers for in-situ remediation of polluted groundwater – reactive materials and reaction mechanisms. W Green 3, The Exploitation of Natural Resources and the Consequences. (strony 466–473). London: Thomas Telford Publishing.
Roehl, K. E., Czurda, K., Meggyes, T., Simon, F. i Stewart, D.I. (2005). Long-term performance of permeable reactive barriers. Amsterdam: Elsevier.
Simon, F. G. i Biermann, V. (2007). Groundwater remediation using permeable reactive barriers. Land Contamination and Reclamation, 15, 31–39.
Sivavec, T., Krug, T., Berry-Spark, K. i Focht, R. (2002). Performance monitoring of permeable reactive barrier at Somersworth,
NH Landfill Superfund Site. W F.G. Simon, T. Meggyes. i C. McDonald (red.), Advanced Groundwater Remediation – Active and Passive Technologies. (strony 87–100). London: Thomas Telford.
Smith, D., Cherry, J. i Jowett, R. (1995). Sealable Joint Steel Sheet Piling for Groundwater Pollution Control. W Proceedings of ER ‘95: Committed to Results. U.S. Department of Energy. Denver, CO.
Suponik, T. (2010). Adsorption and Biodegradation in PRB Technology. Environment Protection Engineering, 36(3), 43–57.
Suponik, T. (2011). Optimization of the PRB (Permeable Reactive Barriers) parameters for selected area of dumping site. Gliwice: The Publishing House of the Silesian University of Technology.
Suponik, T. i Lutyński, M. (2009). Possibility of Using Permeable Reactive Barrier in Two Selected Dumping Sites. Archives of Environmental Protection, 35(3), 109–122.
[USEPA] – United States Environmental Protection Agency (1997). Permeable reactive subsurface barriers for the interception and remediation of chlorinated hydrocarbon and chromium (VI) plumes in ground water EPA/600/f–97/008.
Washington: USEPA.
[USEPA] – United States Environmental Protection Agency (1999). Batch – Type Adsorption Procedures for Estimating Soil Attenuation of Chemicals EPA 530/SW–87–006. Washington: USEPA.
Vertex Environmental (2015). PRB Design and Insallation. Pobrano z lokalizacji: http://vertexenvironmental.ca/2015/10prbdesign-and-installation/.
Wytyczne do projektu technicznego remediacji/rekultywacji terenów zanieczyszczonych w dolinie potoku Wąwolnica w Jaworznie (2016). Urząd Miejski w Jaworznie. Pobrano z lokalizacji: http://bip.jaworzno.pl/.
Zawierucha, I. i Malina, G. (2014). Zastosowanie zeolitu do usuwania jonów metali śladowych z wody w technologii przepuszczalnych barier aktywnych. Ochrona Środowiska, 36(1), 39–44.
10.22630/ASPA/2017.2.