Acta Scientiarum Polonorum

W związku z gwałtowną urbanizacją rola terenów otwartych nabiera coraz większego znaczenia – zarówno w życiu codziennym, jak i społecznym mieszkańców. To znaczenie jest jeszcze większe dla gęsto zaludnionego miasta Dhaka, które w przeszłości doświadczyło licznych migracji. Niestety mieszkańcy Dhaki mają dostęp tylko do kilku miejskich obiektów rekreacyjnych, w szczególności publicznych terenów otwartych. Ze względu na nielegalne zajmowanie, słabe utrzymanie i sztywną politykę te ograniczone liczbowo tereny stopniowo ulegają niszczeniu i wkrótce mogą zaniknąć całkowicie. Jezioro Hatirjheel w Dhace niedawno odtworzono, aby stało się istotnym łącznikiem w zielono-niebieskiej infrastrukturze miasta. Dostępność to znaczący parametr przestrzeni, pozwalający ocenić szanse na potencjalny sukces. W badaniu przeanalizowano, w jaki sposób dostępność polepszyłaby wieloczynnikową relację między dzielnicami a aktywnościami miejskimi. Za pomocą wielu analiz syntaktycznych poszukiwano również potencjału jeziora Hatirjheel jako miejskiej otwartej przestrzeni, która przyspieszy lokalną i globalną aktywność. Możliwe negatywne efekty braku aktywności na tych otwartych przestrzeniach zostały zbadane zarówno teoretycznie, jak i praktycznie. Na koniec analizując te okoliczności, zasugerowano kilka zaleceń w celu poprawy obecnych warunków i uzyskania optymalnych korzyści z istniejących terenów otwartych.