Acta Scientiarum Polonorum

W związku z gwałtowną urbanizacją rola terenów otwartych nabiera coraz większego znaczenia – zarówno
w życiu codziennym, jak i społecznym mieszkańców. To znaczenie jest jeszcze większe dla gęsto zaludnionego
miasta Dhaka, które w przeszłości doświadczyło licznych migracji. Niestety mieszkańcy Dhaki mają
dostęp tylko do kilku miejskich obiektów rekreacyjnych, w szczególności publicznych terenów otwartych.
Ze względu na nielegalne zajmowanie, słabe utrzymanie i sztywną politykę te ograniczone liczbowo tereny
stopniowo ulegają niszczeniu i wkrótce mogą zaniknąć całkowicie. Jezioro Hatirjheel w Dhace niedawno
odtworzono, aby stało się istotnym łącznikiem w zielono-niebieskiej infrastrukturze miasta. Dostępność to
znaczący parametr przestrzeni, pozwalający ocenić szanse na potencjalny sukces. W badaniu przeanalizowano,
w jaki sposób dostępność polepszyłaby wieloczynnikową relację między dzielnicami a aktywnościami
miejskimi. Za pomocą wielu analiz syntaktycznych poszukiwano również potencjału jeziora Hatirjheel jako
miejskiej otwartej przestrzeni, która przyspieszy lokalną i globalną aktywność. Możliwe negatywne efekty
braku aktywności na tych otwartych przestrzeniach zostały zbadane zarówno teoretycznie, jak i praktycznie.
Na koniec analizując te okoliczności, zasugerowano kilka zaleceń w celu poprawy obecnych warunków
i uzyskania optymalnych korzyści z istniejących terenów otwartych.