Acta Scientiarum Polonorum

abstrakt: Beton samozagęszczalny jest jednym z najbardziej spektakularnych osiągnięć w budownictwie w ciągu ostatniego ćwierćwiecza. Korzyści wynikające z jego zastosowania w praktyce budowlanej zachęcają do ciągłego poszerzania badań nad tym kompozytem cementowym. Jednym z kierunków badawczych jest modyfikacja właściwości poprzez dodawanie włókien jako zbrojenia rozproszonego. W technologii betonu samozagęszczalnego zagadnienie nie jest jeszcze wystarczająco rozpoznane. Technologia jest trudna z powodu dużej ,,wrażliwości” betonu samozagęszczalnego na wszelkie zmiany jakościowe i ilościowe jego składników. Dodatek włókien przyczynia się do poprawy niektórych właściwości stwardniałych kompozytów, ale stanowi o pogorszeniu charakterystyk na etapie układania i zagęszczania. W artykule przedstawiono wyniki badań, dotyczące wpływu włókien polipropylenowych na wybrane właściwości betonu samozagęszczalnego. Stwierdzono, że mały dodatek włókien nie powoduje zmian we właściwościach reologicznych mieszanki betonowej. Pewne niewielkie niekorzystne zmiany wystąpiły podczas samoodpowietrzenia, skutkując nieznacznym wzrostem porowatości mieszanki betonowej i nasiąkliwości betonu. Zastosowanie włókien spowodowało zmniejszenie skurczu betonu i nie przyczyniło się do zmniejszenia wytrzymałości betonu na ściskanie.